آیا APU های قدیمی AMD هنوز در سال 2021 مرتبط هستند؟
ابتدا کمی تاریخچه تا آغاز قرن بیست و یکم، کاملاً تمام پردازنده ها بدون هسته ویدیویی داخلی تولید می شدند. پردازش و خروجی تصاویر یا توسط یک کارت گرافیک مجزا که به طور جداگانه در شکاف نصب شده است یا توسط یک پردازنده گرافیکی ویژه که علاوه بر آن روی مادربرد لحیم شده است انجام می شود.
همه چیز در سال 2006 تغییر کرد، زمانی که سازنده پردازنده Advanced Micro Devices (یا به اختصار AMD) توسعه دهنده تراشه های گرافیکی ATI Technologies را خرید. و قبلاً سه سال بعد ، ابتدا در بخش موبایل (لپ تاپ) و کمی بعد در بخش "رومیزی" ، AMD به اصطلاح پردازنده های هیبریدی تولید می کند.
یکی از ویژگی های خاص چنین پردازنده هایی یک پردازنده گرافیکی نسبتاً قدرتمند است که روی صفحه ای در کنار هسته محاسباتی لحیم شده است. هنگام استفاده از چنین پردازنده های هیبریدی، دیگر نیازی به کارت گرافیک مجزا یا تراشه جداگانه روی مادربرد ندارید، که به میزان قابل توجهی در هزینه خریدار بالقوه صرفه جویی می کند. در عین حال، AMD تنها شرط را رعایت می کند - هسته گرافیکی پردازنده در زمان انتشار قادر است بازی های فعلی را فقط با حداقل عملکرد قابل قبول "اجرا کند". از یک طرف، چنین CPU به گیمر اجازه می دهد تا به طور معمول پروژه های مورد علاقه خود را بازی کند، و از طرف دیگر، چنین تراشه هیبریدی با کارت های ویدئویی تمام عیار رقابت نمی کند.
ما در این مقاله در مورد نسل فعلی پردازنده های هیبریدی ایجاد شده توسط AMD برای سوکت AM4 صحبت نمی کنیم، زیرا تقریباً تمام نشریات IT در مورد مدل های فعلی از جمله آزمایش ها و بررسی های دقیق می نویسند. جالب است که نگاهی به امکانات کار در سال 2021 بر روی CPU هایی که مدت ها پیش منتشر شده بودند و برای سوکت های FM1 و FM2 طراحی شده بودند، داشته باشید. امروزه چقدر قدیمی هستند؟
بنابراین سوکت FM1 توسط Advanced Micro Devices در سال 2010 معرفی شد و اولین سری پردازنده های دارای هسته ویدئویی در تاریخ صنعت کامپیوتر برای آن عرضه شد. در مجموع، هفت مدل تحت FM1 وجود داشت (برای لیست کامل، به https://amd.news/obzor/spisok-processorov-socket-fm1/ مراجعه کنید)، که از 2 تا 4 هسته حمل می کردند. این خطوط CPU به عنوان A*-3**0 تعیین شدند، جایی که ستاره ها با اعدادی که نام دقیق مدل را نشان می دادند جایگزین شدند.
امروزه استفاده از راه حل های 2 و 3 هسته ای برای کارهایی غیر از کارهای اداری به سختی منطقی است. اما پردازنده‌های 4 هسته‌ای (از A6-3650 و قدیمی‌تر) هنوز توانایی چیز دیگری را دارند. رایانه ای با چنین پردازنده ای، اگر 4 گیگابایت یا بیشتر رم داشته باشد، می تواند بدون مشکل نه تنها به عنوان یک ماشین تحریر پیشرفته، بلکه به عنوان یک مرکز سرگرمی کاملاً کاربردی نیز استفاده شود. چنین سیستمی با گشت و گذار در اینترنت، فیلم ها و بازی های ده سال پیش مقابله خواهد کرد. البته، شما نباید در مورد اسباب بازی های مدرن با هیچ پردازنده ای برای سوکت FM1 رویاپردازی کنید.
وضعیت راه حل های تحت FM2 تا حدودی متفاوت است. اولاً، این محدوده مدل شامل چندین مدل 2 و 4 هسته‌ای Athlon بدون هسته ویدیویی است (اینها پردازنده‌های سری A رد شده هستند که معلوم شد پردازنده گرافیکی خرابی دارند). چنین پردازنده هایی هنوز به یک کارت گرافیک جداگانه نیاز دارند. اما سایر پردازنده‌های A- در مقایسه با FM1، چه در بخش محاسبات و چه در بخش ویدیو، بسیار قدرتمندتر بودند. و اگر مدل‌های 2 هسته‌ای جوان‌تر در سطح نسل دوم و سوم Core i3 عمل کنند، مدل‌های قدیمی‌تر 2 هسته‌ای عملکردی مشابه Core i3 پیشرفته‌تر و یک هسته ویدیویی نسبتاً قدرتمند دارند.
در CPU A8-A10 از خط FM2، مواردی مانند Tomb Raider 2013 و GTA 5 بدون هیچ مشکلی اجرا می شوند، البته با بالاترین تنظیمات گرافیکی. اما تقریباً تمام بازی هایی که قبل از سال 2016 منتشر شده اند، کم و بیش در رایانه شخصی شما احساس راحتی می کنند. https://amd.news/obzor/spisok-processorov-socket-fm2/ می توانید لیست کامل پردازنده های FM2 را مشاهده کنید.
همانطور که می بینیم، حتی جوانترین پردازنده های هیبریدی نیز کاملاً قادر به انجام عملکردهای خاصی نیستند، به این معنی که اگر چنین رایانه شخصی داشته باشید، می توانید پول خوبی را پس انداز کنید.
فقط فراموش نکنید: اگر رم در حالت به اصطلاح DUAL باشد (زمانی که مموری استیک ها یکسان هستند و به صورت جفت در اسلات های هم رنگ قرار می گیرند) همه پردازنده های دارای هسته ویدیویی داخلی بسیار سریعتر کار می کنند. .
